ပထမဆုံး ဝါကျဖွဲ့ခြင်းကို မလေ့လာခင် အရင်ဆုံး လေ့လာထားသင့်တာလေးတွေ ရှိပါတယ်။ အဲဒါတွေကတော့ ရှေ့မှာ ရေးခဲ့တဲ့ ဆောင်းပါးတွေကို ရှာပြီး ဖတ်ရှုစေချင်ပါတယ်။ အရင်ဆုံး ကြိယာနဲ့ ကြိယာနောက်ဆက်အကြောင်း၊ ပြီးတော့ နာမ်နောက်ဆက်အကြောင်း ဗျည်း၊ သရ၊ အသပ် ပေါင်းပြီးတော့ အသံတွေ ထွက်ဆိုတတ်ဖို့လည်း လိုပါမယ်။ ဒါဆို “ကျွန်တော်က မြန်မာလူမျိုး ဖြစ်ပါတယ်” ဆိုတာကို စပြီး ဝါကျလေး ဖွဲ့ကြည့်ကြရအောင်။
ကျွန်တော် ဆိုတာ 저 => ဂျော် (နာမ်စား)၊ မြန်မာလူမျိုး ဆိုတာ 미얀마 사람 => မီယန်-န်မာ ဆာရန်-မ် (နာမ်)၊ ဖြစ်သည် ဆိုတာ 이다 => အီဒါ (မူရင်းကြိယာ) အခုလို ဆွဲထုတ်ယူနိုင်အောင် လေ့ကျင့်ဖို့ လိုပါတယ်။ ဒါဆို ရေးကြည့်လိုက်ရအောင်။ 저 미얀마 사람이다. လို့ ရေးလိုက်တာဟာ အရေးအသားအရ မှန်ပါတယ်။ ဒီအတိုင်း ပြောမယ်ရေးမယ်ဆိုလည်း တဖက်သားက သဘောပေါက်မှာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သဒ္ဒါနည်းအရနဲ့ အသုံးအနှုန်းအရတော့ မှန်ကန်မှု အားနည်းတဲ့ အဆင့်ဖြစ်နေပါတယ်။ ပထမဆုံး ကြိယာကို ကြိယာနောက်ဆက်နဲ့ ပြောင်းသုံးပေးရပါတယ်။
မူရင်းကြိယာအတိုင်း ပြောဆိုတာမျိုးဟာ ကိုယ့်ထက် အသက်ကြီးသူနဲ့ ရာထူးရာခံကြီသူကို ပြောဆိုမိရင် ရိုင်းတယ်ဆိုတဲ့ အသုံးမျိုးဖြစ်သွားပါလိမ့်မယ်။ ဒါကြောင့် ယဉ်ကျေးတဲ့ အသုံးပုံစံကို သုံးမယ်ဆိုရင် မူရင်းကြိယာ 이다 ကို ကြိယာနောက်ဆက် -ㅂ니다 နဲ့ တွဲသုံးပေးလိုက်တဲ့အခါ ပြောဆို သုံးစွဲလို့ ရလာပါပြီ။ ပြန်ရေးကြည့်လိုက်မယ်ဆိုရင် 저 미얀마 사람입니다. => ဂျော် မီယန်-န်မာ ဆာရန်-မ်မီနီသာ => ကျွန်တော် မြန်မာလူမျိုးဖြစ်ပါတယ်။ ဒီအဆင့်ဟာ သုံးစွဲပြောဆိုလို့ရပါပြီ။ ဒါပေမယ့် သဒ္ဒါနည်းအရ မှန်ကန်ဖို့ ဆက်ပြီးတော့ ပြင်ဆင်ဖို့ လိုပါတယ်။
အဲဒါက ဘာလဲဆိုတော့ ဝါကျဖွဲ့စည်းတဲ့အခါမှာ မူရင်းကြိယာ 이다 ကို ကြိယာနောက်ဆက် -ㅂ니다 နဲ့ တွဲသုံးရမယ်ဆိုရင် နာမ် ဒါမဟုတ် နာမ်စားကိုလည်း နာမ်နောက်ဆက်စကားလုံးတွေနဲ့ တွဲသုံးပေးရတဲ့ မူတစ်ခု ရှိပါတယ်။ ဒါဆို ကျန်နေတာက နာမ်နောက်ဆက် စကားလုံးဖြစ်တဲ့ 는 => နွန်း ဖြစ်ပါတယ်။ အဓိပ္ပာယ်က “က” “ကတော့” လို့ ပြန်ဆိုနိုင်ပါတယ်။ 저는 미얀마 사람입니다. => ဂျော်နွန်း-န် မီယန်-န်မာ ဆာရန်-မ်မီနီသာ => ကျွန်တော်က မြန်မာလူမျိုး ဖြစ်ပါတယ်။ သဒ္ဒါစည်းကမ်းကို လိုက်နာလိုက်ပါတယ်။ ဝါကျ တစ်ကြောင်းရေးတတ်ပြီဆိုရင် အဲဒီဝါကျမှာ ဘယ်အပိုင်းကို ပြောင်းလဲပေးလိုက်ပါက မတူတဲ့ အဓိပ္ပာယ်မျိုး ဝါကျတွေ ရလာမှာဖြစ်လို့ ကြိုးစားပြီး ဝါကျများဖွဲ့ကြည့်ဖို့ ပြောချင်ပါတယ်။
저는 한국 사람입니다 => ကျွန်တော်က ကိုရီးယားလူမျိုး ဖြစ်ပါတယ်။
저는 의사입니다 => ကျွန်တော်က ဆရာဝန်ဖြစ်ပါတယ်။
저는 한국어 선생입니다 => ကျွန်တော်က ကိုရီးယာဆရာဖြစ်ပါတယ်။
저는 배우입니다 => ကျွန်တော်က သရုပ်ဆောင်ဖြစ်ပါတယ်။
저는 외국인 근로자입니다 => ကျွန်တော်က နိုင်ငံခြားသား အလုပ်သမားဖြစ်ပါတယ်။
အပေါ်က ဝါကျတွေဟာ 미얀마 사람 ဆိုတဲ့ နာမ်ကို တခြား ဝေါဟာရတွေနဲ့ ပြောင်းလဲပြီး အစားထိုး သုံးထားတာကို လေ့လာတွေ့ရှိနိုင်ပါတယ်။ ဒါဆို 저는 ဆိုတဲ့ နာမ်စားနဲ့ နာမ်နောက်ဆက် ပြောင်းပြီး တခြား ဝါကျတွေ ဖွဲ့ကြည့်ကြရအောင်။
제 이름은 민민입니다 => ကျွန်တော့ နာမည်က မင်းမင်းဖြစ်ပါတယ်။
제 할아버지는 교수입니다 => ကျွန်တော့ အဘိုးကတော့ ပါမောက္ခဖြစ်ပါတယ်။
제 선생님이 정말 잘하십니다 => ကျွန်တော့ ဆရာက တကယ်ကို တော်ပါတယ်။
저 사람은 한국 사람입니다 => ဟို လူက ကိုရီးယား လူမျိုးဖြစ်ပါတယ်။
저의 전공은 영어입니다. => ကျွန်တော့ရဲ့ မေဂျာက အင်္ဂလိပ်စာဖြစ်ပါတယ်။
အခုလို နာမ်စားနဲ့ နာမ်နောက်ဆက်နေရာမှာ တခြား နာမ်စားတွေ ကိုယ့်စိတ်ကြိုက် အစားထိုးပြီး ဝါကျများ ဖွဲ့ကြည့်သင့်ပါတယ်။ အနီရောင်တွေနဲ့ ပြထားတဲ့ 제က “ကျွန်တော့ရဲ့” လို့ အဓိပ္ပာယ်ရပါတယ်။ ပိုင်ဆိုင်မှုပြ နာမ်စား စကားလုံးပါ။ 은 က “က၊ ကတော့” လို့ အဓိပ္ပာယ်ရပြီး 는 ဆိုတဲ့ အသုံးနဲ့ အတူတူပါပဲ။ နာမ်၊ နာမ်စားတွေနဲ့ တွဲသုံးတဲ့အခါ အဲဒီ နာမ်၊ နာမ်စား စကားလုံးမှာ အသပ်စကားလုံး ပါမပါပေါ် မူတည်ပြီး ရွေးချယ် သုံးစွဲပေးရပါတယ်။ 저ဆိုတဲ့ နာမ်စားမှာ အသပ်မပါတဲ့အတွက် 는 နဲ့ တွဲသုံးပြီး 이름 ဆိုတဲ့ နာမ်မှာ အသပ်ပါတဲ့အတွက် 은 နဲ့ တွဲသုံးရတာပါ။
အပိုင်း ၂ မှာ ဆက်ပြီး လေ့လာကြပါအုံးနော်။